“de mens vreest het meest de pijn die hem geneest”
Een trauma is een onverwerkte gebeurtenis uit het verleden. Als er traumatische gebeurtenissen plaatsvinden dan is het een overlevingsstrategie om emoties af te sluiten. Zo ontstaat een blokkade die de natuurlijke stroom tussen hoofd en lichaam stopt. Ten tijde van het trauma is dit juist een belangrijke manier om te overleven, in het nu is het vaak een belemmering. Om van overleven naar leven te gaan is het belangrijk om deze blokkades te onderzoeken en om weer te gaan luisteren naar het lichaam.
Het onderzoek doe ik samen met de client, in samenspraak en met het vertrouwen dat de client uiteindelijk het beste weet wat goed is voor haar/hem. Dit kan gepaard gaan met emoties: niet alleen pijnlijke emoties, de ervaring leert dat blijdschap ook weer meer ruimte kan krijgen.
Helaas kunnen we in het leven niet zelf kiezen welke emoties we willen ervaren: mooie emoties wel, pijnlijke niet. Als we pijnlijke emoties ervaren dan kunnen we onszelf gaan afsluiten. Het inhouden van de ademhaling kan bijvoorbeeld een belangrijke boodschap zijn dat er iets/een emotie -vaak onbewust- onderdrukt wordt. Als dit veelvuldig en/of langdurig nodig is geweest kan dit tot verkrampingen in het lichaam leiden Samen zullen wij deze verkrampingen onderzoeken. Als iets dat is afgesloten juist weer meer ruimte krijgt, geeft dit net weer een diepere ademhaling.
In mijn sessie maak ik onder andere gebruik van rebalancing, NeuroAffective RelationalModel (NARM) ; Resource Therapy…
Ook zijn o.a. Janina Fisher, Larry Heller, Peter Levine en Richard Schwartz grote inspiratiebronnen voor mij.